Uzun zaman önce elime aldığım, başlayıp başlayıp bıraktığım, sonra bir yerinden beni yakalayan, yakalandığım için de okumaya devam ettiğim bir kitap Parfümün Dansı. İtiraf ediyorum kitabı ara vere vere okudum. Yeteri kadar konsantre olamadım. Ama bu sadece benim suçum değil. Kitap farklı yerlerde yaşayan farklı kişileri anlatan bölümlerden oluşuyor başlarda. Bu kişilerin buluşmaları ya da aralarındaki bağlantı kitabın ortalarına kadar kurulamıyor. Bu nedenle açıkçası zaman zaman çok koptum kitaptan. Kim kimdi, kimin başına neler gelmişti gibi sorularıma yanıt bulabilmek için geriye gitme ihtiyacı duydum bir çok kez. Yine de bırakmadım ve okumaya devam ettim. Çünkü iddiası vardı yazarın. Etkileyici söylemleri vardı ve ilgimi çekti. Fakat konu ilerledikçe kitapta çılgınlar gibi savunulan bu iddialar anlamsız geldi bana. Ne gerçek hayat için ne de hikaye için mantıklı gelmedi sunulan savlar. Bunların üzerine kitabın bitişi de ayrıca hayal kırıklığına uğrattı diyebilirim. Fakat konu ilgimi çekmemiş olsa bile yazarın oldukça güçlü bir dili olduğunu ve sağlam bir bilgi birikimiyle, dolu dolu yazdığını belirtmeden geçemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder